EEN MAN BOOD ZICH AAN OM DE TURKSE GEHEIMEGENDIENST TE ASSISTEREN BIJ ONTVOERINGEN

Een in Berlijn gevestigde Turkse man bood zich vrijwillig aan om informant te worden voor de Turkse inlichtingendienst MIT, waarbij hij beweerde dat hij met succes had geïnfiltreerd in een groep die kritisch stond tegenover de Turkse president Recep Tayyip Erdogan en bereid was informatie te delen met de Turkse autoriteiten.

Volgens geheime documenten die Nordic Monitor heeft verkregen, heeft een persoon die anoniem bleef verschillende berichten naar de Turkse autoriteiten gestuurd, waaronder het consulaat in Berlijn en het MIT-hoofdkwartier, met de duidelijke bedoeling Turkse agenten te helpen bij de ontvoering van de critici van president Erdogan.

Met behulp van een Gmail-account geregistreerd onder het pseudoniem ‘Hans Meier’ stelde de persoon op 2 oktober 2019 een bericht op waarin hij beweerde het afgelopen jaar met succes te hebben geïnfiltreerd in de Gülen-beweging, een groep die zich verzet tegen president Erdogan, en vertrouwelijke informatie over de organisatie heeft verzameld.

“Luister goed naar me. Ik ben in Duitsland. Ik ben erin geslaagd de structuur van de FETÖ (Gülen) organisatie te infiltreren.”

Uit onderzoek van de namen en connecties die hij met ‘succes’ had vastgesteld, blijkt dat de informant een man is en geen vrouw. Hij gaf uiting aan zijn bereidheid deze informatie te delen en drong er bij de ontvangers op aan contact met hem op te nemen via een brand nieuwe telefoon die hij in Duitsland had gekocht.

“Luister goed naar me. Ik ben in Duitsland. Ik ben erin geslaagd de structuur van de FETÖ (Gülen) organisatie te infiltreren. Ik heb een jaar binnen gezeten. Ik heb verbindingen gelegd en hun vertrouwen gewonnen. Op dit moment zien ze mij als een van hen. Ik heb vooral sterke banden opgebouwd met degenen die uit Turkije asiel zoeken. Ik heb zeer waardevolle informatie voor onze staat verkregen”, schreef de onbekende persoon.

“In dat (derde nvr) land kan het, net zoals de Nationale Inlichtingendienst in het verleden in andere landen heeft gedaan, deze Gülenisten ontvoeren”

Bovendien stelde de persoon voor om zich vrijwillig aan te melden voor een ontvoeringsplan waarbij critici betrokken waren die in Duitsland woonden. Hij beweerde dat hij bepaalde leden van de Gülen-beweging kon overtuigen om naar derde landen te reizen, wat operaties voor de Turkse inlichtingendienst MIT zou vergemakkelijken om hen te ontvoeren en terug te brengen naar Turkije.

De informant beweerde dat hij ook zakenrelaties had opgebouwd met enkele Gülenisten in Duitsland, wat als voorwendsel zou kunnen dienen om hen naar derde landen te brengen onder het mom van het uitbreiden van hun zakennetwerk. “In dat (derde nvr) land kan het, net zoals de Nationale Inlichtingendienst in het verleden in andere landen heeft gedaan, deze Gülenisten ontvoeren”, zei hij.

De Turkse inlichtingendienst bevestigde in zijn jaarverslag uit 2022 dat het operaties had uitgevoerd voor de gedwongen terugkeer van meer dan 100 mensen met vermeende banden met de Gülen-beweging. “… meer dan 100 leden van de [Gülen-beweging] uit verschillende landen werden naar Turkije gebracht als gevolg van de toegenomen operationele capaciteit van [het agentschap] in het buitenland”, aldus het MIT-rapport.

De in Duitsland wonende informant verstrekte ook zeer gedetailleerde informatie die hij had verzameld over personen die banden hadden met de Gülen-beweging en die van plan waren Turkije te ontvluchten op zoek naar asiel in buurland Griekenland. Hij had zelfs contact gelegd met zo iemand die van plan was het land te verlaten. Hij smeekte de Turkse autoriteiten om degenen die van plan zijn illegaal de Turks-Griekse grens over te steken, te arresteren voordat zij ook maar enige poging daartoe zouden kunnen ondernemen.

De informant zei ook dat hij een nieuwe-‘schone’ communicatielijn had opgezet met een nieuw telefoon die niet op zijn naam was geregistreerd, om te voorkomen dat zijn communicatie door de Duitse autoriteiten zou worden gevolgd en dat zijn identiteit zou worden onthuld. Hij benadrukte verder dat de telefoon 24 uur per dag beschikbaar was en dat de Turkse autoriteiten op elk moment contact met hem konden opnemen om toegang te krijgen tot de informatie die hij al had verzameld. Hij uitte een diepe angst over de mogelijke blootstelling van zijn identiteit.

Een deel van de informatie die hij in zijn e-mails had gedeeld, bevatte de namen van familieleden, vrienden en relaties van asielzoekers die nog steeds in Turkije verblijven. Ook gaf hij aan dat hij een lijst had samengesteld van Duitse staatsburgers van Turkse afkomst die al langere tijd in Duitsland wonen. Volgens zijn informatie konden deze personen zonder problemen naar Turkije reizen omdat de Turkse autoriteiten niet op de hoogte waren van hun connecties en geen onderzoek hadden ingesteld. Hij zei verder dat deze personen Turkije bezochten om financiële hulp te bieden aan de families van Gülenisten die met financiële problemen kampten.

De ontdekking van de Turkse informant komt nauwelijks als een verrassing. Turkse inlichtingendiensten en andere overheidsinstanties voeren al jaren op agressieve wijze surveillance en informatieverzameling uit in Duitsland, een NAVO-bondgenoot. In een recent rapport van de Duitse federale regering wordt Turkije geïdentificeerd als de enige NAVO-bondgenoot die spionage- en inlichtingenactiviteiten uitvoert op Duits grondgebied, die wordt beschouwd als een bedreiging voor de Duitse constitutionele orde en sociale cohesie en die aanleiding geeft tot grote zorgen over de nationale veiligheid en de relatie tussen de twee landen.

Vanaf 2016 is de Turkse regering begonnen met een verregaande ‘zuivering’ van staatsinstellingen, resulterend in het ontslag en/of de gevangenneming van ruim 130.000 ambtenaren. Deze groep omvat 4.156 rechters en aanklagers en ongeveer 700 diplomaten, waaronder ervaren ambassadeurs, en 24.706 leden van de strijdkrachten. Ze werden op staande voet uit hun functie ontheven op basis van beschuldigingen van betrokkenheid bij of banden hebben met ‘terroristische organisaties’. Deze maatregelen werden uitgevoerd via noodwetten, die niet onder gerechtelijk of parlementair toezicht stonden.

Bovendien werden, naast de tienduizenden die gevangen zaten, talloze volgelingen van de Gülen-beweging gedwongen Turkije te verlaten om onrechtmatige gevangenneming, marteling en meedogenloze vervolging te voorkomen.