“LATEN WE BIDDEN VOOR VREDE”

Wanneer u een nieuwe taal probeert te leren, is het belangrijkste dat u oefent met mensen die die taal vloeiend spreken. Terwijl kinderen dit gemakkelijk op school en tijdens het spelen met hun vriendjes kunnen doen, komen ‘babbeltafels’ volwassenen te hulp. Omdat het niet gemakkelijk is om nieuwe vrienden te maken in een land waar je na een bepaalde leeftijd naartoe komt, heb je de hulp van vrijwilligers nodig. Sinds afgelopen voorjaar komen we één keer per week samen met een paar vrienden en oefenen we met onze vrijwillige lerares Angela. In dit artikel wil ik het hebben over Angela en de gevolgen operaties van Israëls in Gaza na de terroristische aanval van Hamas op 7 oktober.
80-jarige Angela, een gepensioneerde lerares op een basisschool, is de buurvrouw van een vriend. Toen zij hoorde dat er vrouwen in haar directe omgeving waren die net uit Turkije waren aangekomen en cursus Engels volgden, wilde zij helpen. Angela, die we bij deze gelegenheid hebben ontmoet, weet heel goed wat we nodig hebben en waar we moeilijkheden hebben, aangezien ze in haar lange carrière veel studenten heeft gehad wier moedertaal niet het Engels waren. Terwijl zij ons haar familieverhaal vertelde op de dag dat we elkaar voor het eerst ontmoetten, zei ze: “Ik ben in dit land geboren, mijn moeder is hier ook geboren, maar mijn grootmoeder is geboren in Oost-Duitsland en zij zijn hier vóór de Tweede Wereldoorlog geëmigreerd.”

We hebben gemeenschappelijke
religieuze verhalen en
gemeenschappelijke overtuigingen.
Zij vertelt ons over ‘ongezuurd brood’,
wij vertellen haar over ‘Ashura’…

Ook al zijn onze religie, taal en ras verschillend, samen brengen we 2 uur door met gesprekken vol liefde, respect en saamhorigheid. Naarmate we haar leren kennen, beseffen we dat zij een zeer emotioneel en meelevend persoon is die openstaat voor dialoog en het leren van verschillende culturen. Zij volgt de gebeurtenissen in de wereld op de voet en weet min of meer wat er de afgelopen jaren in ons land, Turkije, is gebeurd. Maar zij is verrast als zij de details leert van onze persoonlijke verhalen zoals gevangenissen, oversteek door de grens rivier Evros, Griekse eilanden, vluchtelingenkampen, enz. Als we genoeg Engels zouden kennen, dan zouden we nog zo veel willen vertellen, maar het is nog niet zover. Ondertussen vieren we elkaars religieuze en culturele feestdagen en geven we informatie als het zover is. We hebben gemeenschappelijke religieuze verhalen en gemeenschappelijke overtuigingen. Zij vertelt ons over ‘ongezuurd brood’, wij vertellen haar over ‘Ashura’…
Na de zomervakantie vertelde Angela over waar ze is heen gegaan, Israël. Ze sprak over het dagelijks leven en de schijnbaar onoplosbare politieke problemen met Palestijnen. Ze zei dat politici van beide kanten het leven voor beide, zowel voor Israëliërs als voor de Palestijnen moeilijk maakten, maar dat zij vindt dat ze in vrede konden leven.

Op zaterdag 7 oktober staken Hamas-leden over naar de Israëlische kant en vielen aan zonder onderscheid te maken tussen soldaten en burgers, waarbij meer dan 200 mensen werden gegijzeld, waaronder vrouwen en kinderen, wat de hele wereld schokte. Ik denk dat de schok des te meer in de moslim gemeenschap in westerse landen was. De zware last die de moslims wereldwijd dragen sinds 11 september 2001 is nu nog verergerd, moslim zijn wordt in een adem genoemd met terrorisme.

Ik kan me geen dag
herinneren waarop ik
me zo intens schaamde
voor anderen.

Ik kan me geen dag herinneren waarop ik me zo intens schaamde voor anderen. Op die maandagochtend toen we elkaar na 7 oktober ontmoetten, spraken we na de eerste woorden wat er zich al 2 dagen had afgespeeld. Angela vertelde over haar gesprekken met haar vrienden die in Israël wonen. Inmiddels was het Israëlische bombardement op Gaza ook begonnen en beide partijen leden verliezen. We hebben zoveel mogelijk ons verdriet geuit over het verlies van burgers uit beide kanten. Dit was niet de islam die ik kende, een moslim kon geen ‘terrorist’ zijn en een terrorist kon geen moslim zijn. We wilden dat de problemen opgelost zouden worden door onderlinge gesprekken, en niet door geweld, en we wilden dat vrede en gerechtigheid de overhand zouden krijgen, zowel in Palestina als in de hele wereld. Terwijl ze die dag afscheid van ons nam, zei Angela met tranen in haar ogen: “Laten we bidden voor vrede…”
Sterker nog, ik begrijp naarmate de dagen verstrijken nog beter hoe belangrijk dit is. Gebed is niet iets passiefs, integendeel, het is een zeer actieve actie; is het niet? Degenen die de mogelijkheden hebben, bidden letterlijk met hun daden, degenen die het niet hebben, doen het mondeling, maar uiteindelijk doe je iets goeds.

De actie van Hamas is
op geen enkele manier
aanvaardbaar, dit wordt
overal ‘terrorisme’ genoemd.

De actie van Hamas is op geen enkele manier aanvaardbaar. Als je ongewapende mensen, vrouwen en kinderen als doelwit neemt, als je schiet en doodt, als je ontvoert en gijzelaars neemt, wordt dit overal ‘terrorisme’ genoemd. Dit was niet de methode van onze Profeet (vzmh) om het kwaad te bestrijden. Ongeacht wat je eerder hebt meegemaakt, als je hetzelfde kwaad doet, welk verschil heb je dan met de ander? Laten we de woorden van de ‘wijze koning’ Alija Izetbegovic in gedachten houden: “De oorlog is niet verloren als je sterft, maar als je op de vijand lijkt.”

Kapot maken is gemakkelijk, een vonk is genoeg om alles met de grond te maken. Maar iets op touw zetten iets maken is moeilijk en vergt inspanning. Kwaad doen, terreurdaad verrichten is ‘gemakkelijk’. Maar daarentegen is het zeer moeilijk en vergt veel inspanning en tijd om je geest op het goede te richten, geduldig iemands hart te winnen, bruggen van dialoog te bouwen en opgeleide- en ontwikkeldegeneraties groot te brengen. Ook al vergt het veel tijd en inspanning en het is zeer moeilijk, je hoort dit te doen, want als je moslim bent, gebiedt jouw Heer dit, het staat in zijn boek geschreven, en jouw Profeet (vzmh) bracht dit ook in praktijk.

Als moslim en als mens kan ik niet accepteren dat Hamas zo’n terroristische aanval uitvoert en vervolgens verklaringen aflegt waarin hij er trots op is, en er worden gebeden van dankbaarheid uitgesproken. Is het niet verbijsterend. Israël begaat momenteel ook oorlogsmisdaden door Gaza, inclusief ziekenhuizen, met bommen te vernietigen, ook al zijn er onschuldige mensen en kinderen. Laten we nu aan Hamas vragen: Wist u niet dat een dergelijke reactie zou komen voordat u deze actie ondernam? Waarom gooide u openlijk uw eigen mensen in het vuur? Zou iemand die in een glazen paleis woont niet dwaas zijn als hij stenen naar zijn buurman gooit?

Hoewel Hamas nog steeds
Israëlische of westerse burgers
gegijzeld houdt, denk ik niet
dat het houden van marsen
voor onschuldige Palestijnen en
het ‘staakt het vuur’ oproepen van
landen over de hele wereld veel
goeds zal opleveren.

Hoewel Hamas nog steeds Israëlische of westerse burgers gegijzeld houdt, denk ik niet dat het houden van marsen voor onschuldige Palestijnen en het ‘staakt het vuur’ oproepen van landen over de hele wereld veel goeds zal opleveren. De beelden van dode kinderen uit Gaza breken ons hart, we krijgen slapeloze nachten en we willen terecht de straat opgaan en protesteren tegen Israël om een oplossing te vinden, maar als we tegelijk niet kunnen zeggen dat Hamas ook een terroristische organisatie is, dan zal ons standpunt ten gunste van onschuld en vrede niet oprecht zijn.
Aan de andere kant zal de door Hamas aangewakkerde geweldspiraal ‘antisemitisme’ in moslimgemeenschappen en de verspreiding van ‘islamofobie’ in de rest van de wereld tot resultaat hebben en zal leiden tot meer radicalisering van beide partijen.
Radicale organisaties als Hamas, ISIS en Boko Haram proberen het stralende gezicht van de islam te vervuilen. En misschien trappen ze in de valkuil van provocaties, wat misschien hun hoofddoel is, en dragen ze bij aan haatzaaiende uitlatingen tegen de islam en moslims op wereldschaal. Dit is niet de islam die onze profeet Mohammed predikte en leefde. Een moslim kan geen terrorist zijn, en een terrorist kan geen echte moslim zijn. De islam is een religie van vrede, en goedheid. Goedheid en schoonheid kunnen alleen floreren in een omgeving van vrede.

“Laten we bidden voor vrede.”

Laten we alle daden van terroristen en alle vormen van terrorisme veroordelen.

Laten we niet alleen samenkomen met moslims, maar met mensen van over de hele wereld die geloven dat liefde, vrede en samenleven mogelijk is, en laten we de taal van dialoog leren.