TURKIJE HOUDT TIENERMEISJES VAST. HOE DIEP ZAL ERDOGAN ZINKEN?

OPINIE

Vijftien meisjes van 13 tot 17 jaar zijn vastgehouden en zullen voor de rechter verschijnen om te getuigen tegen hun oudere broers en zussen en ouders in een politieke heksenjacht in Turkije, tenzij de wereld reageert en een bericht stuurt naar Turkse rechtbanken en het ministerie van Justitie, dat dit onacceptabel is.

Onacceptabel, maar niet verrassend. Wanneer je denkt dat de autoritaire Turkse regering onder president Recep Tayyip Erdogan niet lager kan, vindt ze op de een of andere manier een manier. Erdogan heeft het afgelopen jaar mensenrechtenschendingen gepleegd tegen haar eigen wetgetrouwe burgers omdat ze behoorden tot Hizmet, een vreedzame burgerbeweging die door Erdogan is aangemerkt als terroristische organisatie. Onder auspiciën van die laster heeft het Erdogan-regime er een kunst van gemaakt om families tegen elkaar op te zetten.

Helaas ken ik dit verhaal uit eigen ervaring. Turkije heeft mijn vader gevangen gezet om druk op mij uit te oefenen, een van hun meest uitgesproken critici, en ze hebben de familieleden van Fethullah Gulen, de inspiratie voor Hizmet, ontvoerd. Tienduizenden onschuldige mensen zijn vervolgd, ontslagen, gevangen gezet en zelfs gemarteld.

Nu dwingen ze tienermeisjes in Turkije om voor de rechtbank te getuigen tegen hun ouders en oudere broers en zussen, een gevaarlijke uitholling van burgerlijke vrijheden en mensenrechten.

In de vroege uurtjes van 7 mei, op bevel van de hoofdofficier van justitie van Istanbul om te zoeken naar ‘een kind dat in de criminaliteit is gesleurd’, heeft de politie 15 meisjes opgepakt ‘voor informatieve doeleinden’, hun huizen met geweld doorzocht en ze bijna 16 uur vastgehouden, waarin ze werden behandeld als criminelen, juridische bijstand werd ontzegd en ze werden onderworpen aan psychologische druk. De richtlijnen van de Verenigde Naties voor rechtvaardigheid in zaken met betrekking tot kinderslachtoffers en getuigen van misdrijven benadrukken dat kinderen met respect en mededogen behandeld moeten worden, rekening houdend met hun leeftijd, volwassenheid en individuele omstandigheden.

De detentie en het verhoor waren ook in strijd met de Turkse wettelijke bepalingen en hadden zeker invloed op de mentale gesteldheid van de meisjes.

Maar hoewel ze slecht behandeld werden tijdens hun detentie, eindigde de saga van de meisjes niet nadat ze laat die avond werden vrijgelaten. Deze komende week worden ze opgeroepen om te getuigen tegen hun families die onterecht beschuldigd zijn van betrokkenheid bij zogenaamde “terreuractiviteiten” – namelijk vanwege hun banden met Hizmet, een beweging die zich richt op humanisme, onderwijs en interreligieuze tolerantie. Het is opmerkelijk dat geen enkel westers land getrapt is in de tactiek van Turkije om antiterrorismewetten te misbruiken voor politieke doeleinden.

Dit is het laatste voorbeeld van een breder patroon van discriminatie tegen Hizmet-deelnemers, dat teruggaat tot een mislukte staatsgreep in Turkije in 2016. Ondanks de onzekerheid over de organisatoren van de staatsgreep, gebruikten de Turkse autoriteiten het als voorwendsel om 3.520 Hizmet-entiteiten te sluiten en hun activa in beslag te nemen, waaronder 147 mediaorganisaties, 1.284 scholen, 800 internaten, 54 ziekenhuizen en 1.125 stichtingen. Meer dan 690.000 mensen zijn vervolgd en meer dan 122.000 mensen zijn veroordeeld.

VN: De wijdverbreide gevangennemingspraktijken in Turkije, kunnen geclassificeerd worden als misdaden tegen de menselijkheid.

De elastische interpretatie van terrorisme door Turkije heeft geleid tot willekeurige acties die juridische principes en individuele vrijheden in gevaar brengen, van ongerechtvaardigde detenties tot obstructie van juridische vertegenwoordiging tot de criminalisering van onschadelijke sociale en religieuze praktijken. Een rapport van Amnesty International uit 2021 concludeerde dat de Turkse autoriteiten antiterrorismewetgeving “als wapen” gebruikten om maatschappelijke organisaties aan te vallen. In hetzelfde jaar stelde de Werkgroep voor Willekeurige Detentie van de Verenigde Naties vast dat de wijdverbreide gevangennemingspraktijken in Turkije, die in strijd zijn met internationale normen, geclassificeerd kunnen worden als misdaden tegen de menselijkheid.

Tussen 2015 en 2021, werden volgens Turkse ministerie van Justitie, 15.258 kinderen berecht voor terrorismegerelateerde misdrijven.

En deze willekeurige toepassing van “terrorisme” strekt zich zelfs uit tot minderjarigen onder de 18 jaar. Tussen 2015 en 2021, het laatste jaar dat we gegevens van het Turkse ministerie van Justitie hebben, werden 15.258 kinderen berecht voor terrorismegerelateerde misdrijven. Hoewel leeftijdsgebonden gegevens sinds 2021 niet zijn vrijgegeven, suggereren schattingen dat bijna 20.000 kinderen soortgelijke aanklachten hebben gekregen. Minstens 3.763 van deze kinderen werden veroordeeld, waarvan 2.225 werden veroordeeld op grond van artikel 314 van het Turkse wetboek van strafrecht voor lidmaatschap van of leiderschap van een gewapende organisatie. Daarnaast kregen 1.614 kinderen daadwerkelijke gevangenisstraffen.

Hoe je het ook wendt of keert, het is gewoon belachelijk. In het incident met deze 15 meisjes richten de beschuldigingen uit de 529 pagina’s tellende aanklacht van de onderzoekende officier van justitie zich grotendeels op dagelijkse activiteiten zoals socialiseren, jongere studenten begeleiden, betalen voor huisvesting of voedselhulp verstrekken.

Volgens de aanklacht van juni richt de primaire beschuldiging zich op 12 vrouwelijke universiteitsstudenten die vrijwillig Engelse en godsdienstlessen gaven aan middelbare scholieren in vier verschillende huizen in Istanbul. Deze educatieve activiteiten werden uitgevoerd met toestemming van de ouders van de studenten, terwijl de vrouwen ook religieuze en sociale bijeenkomsten onderling organiseerden.

Toch worden deze acties gezien als bewijs van terroristische betrokkenheid.

Om de benarde situatie van deze meisjes en hun verlangen om een gemeenschap te vinden beter te begrijpen, besef dit: gezinnen die het doelwit zijn, worden geconfronteerd met sociale uitsluiting, wat ertoe leidt dat ze voornamelijk banden vormen binnen hun gemarginaliseerde gemeenschap. Paradoxaal genoeg worden zulke interacties, wanneer ze elkaar steunen en hun kinderen vriendschappen sluiten, vaak beschouwd als “terroristische” samenwerking. Het is een catch-22-situatie voor deze jongeren: ze worden buitengesloten van de bredere gemeenschap en mogen alleen socialiseren met leeftijdsgenoten die op dezelfde manier door de overheid op de zwarte lijst zijn gezet. Maar wanneer ze dat doen, worden ze beschuldigd van criminele activiteiten.

Deze parodie op rechtvaardigheid heeft geleid tot verschillende schendingen van de mensenrechten, waaronder het recht op vrijheid en veiligheid, vrijheid van godsdienst, vrijheid van vereniging en het verbod op marteling en mishandeling. Bovendien vormen het verhoor van minderjarigen onder dwang, bedreigingen tegen de kinderen en de willekeurige opsluiting van hun familieleden ernstige schendingen van internationale mensenrechtennormen.

Kinderen zouden nooit gedwongen moeten worden om te getuigen in zaken die bedoeld zijn om onschuldige personen te criminaliseren, laat staan hun eigen familieleden.

Als de Turkse regering er opnieuw mee wegkomt de rechten van haar eigen burgers te schenden, betekent dit dat ze in de toekomst nog dieper zullen zinken.

Er zijn talloze tragedies — van mensenrechten of anderszins — die wereldwijd om aandacht vragen, maar de internationale gemeenschap kan deze niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Er is op zijn minst internationale aandacht en toezicht nodig. Nog beter zou een onderzoek met internationaal toezicht zijn naar de onrechtmatige detentie en mishandeling van deze meisjes.

Als de Turkse regering er opnieuw mee wegkomt de rechten van haar eigen burgers te schenden, betekent dit dat ze in de toekomst nog dieper zullen zinken. Ik roep advocatenverenigingen, mensenrechtenwaarnemers en internationale organisaties op om een boodschap te sturen naar Turkse rechtbanken en de minister van Justitie dat hun acties tegen minderjarigen in strijd zijn met zoveel internationale verdragen en een schande voor de mensheid.

—-
Door Enes Kanter Freedom (@EnesFreedom) een Turkse dissident en mensenrechtenactivist, was een NBA speler bij Boston Celtics. De standpunten die in dit artikel worden geuit, zijn die van de schrijver zelf. Eerder gepubliceerd in NEWSWEEK