TURKSE INLICHTINGENDIENST (MIT) ACHTERVOLGT DE TURKSE MEDIA IN BALLINGSCHAP
De beruchte Turkse inlichtingendienst, Milli İstihbarat Teşkilatı (MIT), heeft in zijn laatste rapport indirect toegegeven dat het ‘observeren van journalisten in ballingschap een belangrijk doel blijft’, in lijn met de autoritaire agenda van president Recep Tayyip Erdogan. Zo schrijft Abdullah Bozkurt van Nordic Monitor.
Het rapport, dat eerder deze maand werd uitgebracht, biedt een breed overzicht van de activiteiten van MIT in het afgelopen jaar, met als doel een positief licht te werpen op de activiteiten van het agentschap, terwijl details van zijn geheime operaties worden weggelaten. Een zorgvuldige lezing tussen de regels door onthult echter de onderliggende prioriteiten van het agentschap, gehuld in geheimzinnigheid en versterkt door verregaande juridische straffeloosheid.
MIT beweert dat het actief heeft gereageerd op wat het omschrijft als “desinformatiecampagnes” in het buitenland, zonder de precieze ondernomen acties te specificeren of de personen te identificeren die het doelwit waren. De vage bewoordingen laten echter weinig twijfel bestaan dat verbannen journalisten — die zijn gevlucht voor de systematische onderdrukking van de persvrijheid door Turkije onder het regime van Erdogan — de primaire focus vormen.
Het rapport onderstreept onbedoeld de veerkracht van een dynamische gemeenschap van journalisten in ballingschap die een diverse en geloofwaardige stroom aan informatie blijven produceren, die kritische inzichten biedt in de acties van de Erdogan-regering, zowel nationaal als internationaal. Deze onophoudelijke stroom van onafhankelijke berichtgeving lijkt een aanzienlijke uitdaging te vormen voor de Turkse autoriteiten, die hen dwingt om staatsinlichtingendiensten te mobiliseren in een poging om afwijkende stemmen in het buitenland het zwijgen op te leggen.
Het targeten en observeren van journalisten in ballingschap is een verlengstuk van de systematische ontmanteling van de onafhankelijke media in Turkije.
Het targeten en observeren van journalisten in ballingschap is een verlengstuk van de systematische ontmanteling van de onafhankelijke media in Turkije. In het afgelopen decennium heeft de regering honderden journalisten gevangengezet, wat de reputatie van Turkije als een van ‘s werelds ergste overtreders van de persvrijheid heeft versterkt. Grote media, waaronder Zaman (het bestverkopende dagblad van het land) en prominente televisienetwerken, zijn met geweld gesloten vanwege hun kritische houding ten opzichte van de regering van Erdogan.
Repressie en Achtervolging
Deze wijdverbreide repressie tussen de jaren 2014 en 2017 leidde tot een exodus van journalisten die hun toevlucht zochten in Europa en Noord-Amerika. Hoewel sommigen erin zijn geslaagd hun carrière te hervatten, vaak onder precaire omstandigheden, heeft hun voortdurende onderzoeksjournalistiek over Turkije de woede van de regering gewekt, wat Ankara ertoe heeft aangezet een reeks veiligheids-, juridische en financiële maatregelen te nemen om hen te onderdrukken.
De Turkse regering heeft journalisten op lijsten met gezochte personen geplaatst, samen met organisaties zoals al-Qaeda en IS).
Tot de strategieën die worden ingezet tegen verbannen journalisten behoren politiek gemotiveerde vervolgingen, schijnprocessen en verzonnen strafrechtelijke aanklachten — doorgaans op grond van terrorisme- of smaadwetten — die erop gericht zijn hun werk te delegitimeren. De Turkse regering heeft ook activa in beslag genomen, internationale arrestatiebevelen uitgevaardigd en journalisten op lijsten met gezochte personen geplaatst, samen met leden van erkende terroristische organisaties zoals al-Qaeda en de Islamitische Staat in Irak en Syrië (ISIS).
Hiermee probeerde de regering van Erdogan de financiële inlichtingen te manipuleren die door dataverzamelende bedrijven aan financiële en bancaire instellingen in het buitenland werden verstrekt. Deze manipulatie was bedoeld om te voorkomen dat journalisten bankrekeningen konden openen en geld konden overmaken om zichzelf en hun nieuw opgerichte mediaorganisaties te onderhouden. Er zijn gevallen geweest in Europa en de VS waarbij journalisten abrupt hun rekeningen verloren vanwege deze gemanipuleerde financiële inlichtingen afkomstig uit Turkije.
Bovendien heeft Turkije internationale juridische mechanismen uitgebuit om journalisten in ballingschap te targeten, door frivole uitleveringsverzoeken in te dienen en INTERPOL onder druk te zetten om hen op de hoogte te stellen. Ankara heeft zelfs geprobeerd hun deelname aan spraakmakende evenementen bij intergouvernementele organisaties zoals de Verenigde Naties, de Raad van Europa en de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) te belemmeren.
